El Kori Chaca mi (transl Golden Bridge) es un fenómeno relativamente reciente goumijnproject, y lo mejor puede ser visto como el hermano gemelo más joven de la mina Kori Kollo (transl montaña de oro).Esta última mina está ubicada en el departamento de Oruro Poopóbekken en el norte de la ciudad de eso, sino que durante varios años debido goudreservers cerrado en esa zona se habían agotado. El Inti Raymi SA empresa minera que opera la mina fue en busca de nuevo "oro" y lo encontró en 2001 a menos de 5 km del centro de la ciudad de Oruro, donde está la mina Kori Chaca en el año 2005 comenzó a operar.
Kori Chaca de la mina es ahora oficialmente una mina boliviana, pero eso no es siempre el caso. Hasta el año 2009, el Inti Raymi SA empresa minera es del 88% de propiedad de la comunidad internacional "Compañía Minera Newmont" en los Estados Unidos. En ese año, los EE.UU. El gigante minero vendió todas sus acciones de la compañía en el Inti Raymi SA empresa 100% boliviana "Compañía Procesadora de Agua Mineral" (CPM). Oficialmente, porque hay indicios de que Newmont Mining aún tiene vínculos con el Inti Raymi, y por lo tanto tienen los ejercicios de control. Así, por ejemplo, CPM encabezada por el Sr. José Mercado, que siempre ha sido un importante socio de Newmont Mining en Bolivia, y las visitas casi semanales de los empleados de la empresa de EE.UU. en la mina Kori Chaca, y viceversa.
Lo que estos son mis más llamativo de todo es su ubicación : la mina está dentro de un perímetro de menos de 5 km de la ciudad de Oruro, que la minería actual en Bolivia francamente prohibido. En que la minería es de hecho describe que el impacto directo de una compañía minera de cinco kilómetros de distancia enriquecido.Diversos estudios han demostrado que la contaminación mijnouw onrechtsreekse mucho más enriquecido, pero incluso si trazamos un círculo imaginario de "sólo" 5 km de diámetro del pozo de la mina Kori Chaca, entonces ir directamente a la central plaza de Oruro. Esta mina se encuentra en otras palabras, justo en las zonas urbanas, y por lo tanto tiene un impacto adverso en insuperable a toda una ciudad! Y, sin embargo este proyecto en el año 2001 aprobado por el gobierno boliviano ....
Sin embargo, esta mina de oro es no sólo un impacto negativo en la ciudad de Oruro. En términos más generales, la mina en la cuenca del río Desaguadero, que conecta el lago Titicaca con el Lago Uru Uru y Lago Poopó. Más específicamente, la mina ubicada en el Tajaritarivier subbekken, un pequeño afluente del Desaguadero desemboca directamente en el cercano lago Uru Uru y más a través de este en el mayor lago Poopó. Esta zona estaba tan contaminado que en el año 2009 como la primera área en Bolivia fue descrito oficialmente como " desastre ecológico ". E incluso aquí, la contaminación no se altera, como de costumbre.
La mina de Kori Chaca es un cielo abierto mi lo que significa que hay un pozo profundo se excava para extraer los minerales. Esta forma de la minería tiene un impacto significativo sobre el medio ambiente por dos razones. Por un lado, existe por lo tanto un montón de "inútil" el material excavado muchos oxidantes (como pirita) y los sulfitos. Pirita o sulfuro de hierro en contacto con (la lluvia) el agua y el aire (oxígeno) es un proceso mediante el cual se forma un ácido dañino que los metales pesados están presentes en la solución de disposición de relaves, que se lleva directamente en el medio ambiente. Este proceso se conoce como drenaje ácido de minas ", llamó. Para evitar esto sería "residuo" de la compañía están encapsulados, pero hasta la fecha todavía no sucedió. Flujos en segundo lugar, en este tipo de minería mucho terreno en el mijnput.Para mantener la boca seca, el agua se bombea continuamente en evaporatielagunes donde se evapora. De esta manera, la naturaleza y la gente (eventualmente) una gran parte de "su" agua privados.
Para la extracción de oro en esta mina de la " lixiviación en pilas "técnica se utiliza. Cada día aquí con esta técnica, entre 15.000 y 20.000 toneladas de minerales procesados. Los minerales son los primeros aplastado a un tamaño de menos de 20 mm. Este material triturado se extiende luego en un uitloogplatform resistente al agua, y luego rociado con una solución de cianuro de sodio (NaCN), que asegura que el oro presente se disuelve. Que la solución de cianuro es hacer que cada día cerca de 1800 m 3 de agua. Agua en esta región ha sido escasa, y que en la temporada seca a través de un canal de derivación directa desde el río Desaguadero se levantó y las consecuencias para el medio ambiente (agua potable) el suministro de agua en la región.
Inti Raymi afirma y promete más y más con esta me llamó la atención a los efectos negativos de la minería sobre el medio ambiente. Por lo que vemos ahora no estamos seguros de la derecha. Para nosotros trabajar con nuestros socios y CORIDUP CEPA por la presión constante para asegurar que las promesas son llevados a la práctica.
Lo que estos son mis más llamativo de todo es su ubicación : la mina está dentro de un perímetro de menos de 5 km de la ciudad de Oruro, que la minería actual en Bolivia francamente prohibido. En que la minería es de hecho describe que el impacto directo de una compañía minera de cinco kilómetros de distancia enriquecido.Diversos estudios han demostrado que la contaminación mijnouw onrechtsreekse mucho más enriquecido, pero incluso si trazamos un círculo imaginario de "sólo" 5 km de diámetro del pozo de la mina Kori Chaca, entonces ir directamente a la central plaza de Oruro. Esta mina se encuentra en otras palabras, justo en las zonas urbanas, y por lo tanto tiene un impacto adverso en insuperable a toda una ciudad! Y, sin embargo este proyecto en el año 2001 aprobado por el gobierno boliviano ....
Sin embargo, esta mina de oro es no sólo un impacto negativo en la ciudad de Oruro. En términos más generales, la mina en la cuenca del río Desaguadero, que conecta el lago Titicaca con el Lago Uru Uru y Lago Poopó. Más específicamente, la mina ubicada en el Tajaritarivier subbekken, un pequeño afluente del Desaguadero desemboca directamente en el cercano lago Uru Uru y más a través de este en el mayor lago Poopó. Esta zona estaba tan contaminado que en el año 2009 como la primera área en Bolivia fue descrito oficialmente como " desastre ecológico ". E incluso aquí, la contaminación no se altera, como de costumbre.
La mina de Kori Chaca es un cielo abierto mi lo que significa que hay un pozo profundo se excava para extraer los minerales. Esta forma de la minería tiene un impacto significativo sobre el medio ambiente por dos razones. Por un lado, existe por lo tanto un montón de "inútil" el material excavado muchos oxidantes (como pirita) y los sulfitos. Pirita o sulfuro de hierro en contacto con (la lluvia) el agua y el aire (oxígeno) es un proceso mediante el cual se forma un ácido dañino que los metales pesados están presentes en la solución de disposición de relaves, que se lleva directamente en el medio ambiente. Este proceso se conoce como drenaje ácido de minas ", llamó. Para evitar esto sería "residuo" de la compañía están encapsulados, pero hasta la fecha todavía no sucedió. Flujos en segundo lugar, en este tipo de minería mucho terreno en el mijnput.Para mantener la boca seca, el agua se bombea continuamente en evaporatielagunes donde se evapora. De esta manera, la naturaleza y la gente (eventualmente) una gran parte de "su" agua privados.
Para la extracción de oro en esta mina de la " lixiviación en pilas "técnica se utiliza. Cada día aquí con esta técnica, entre 15.000 y 20.000 toneladas de minerales procesados. Los minerales son los primeros aplastado a un tamaño de menos de 20 mm. Este material triturado se extiende luego en un uitloogplatform resistente al agua, y luego rociado con una solución de cianuro de sodio (NaCN), que asegura que el oro presente se disuelve. Que la solución de cianuro es hacer que cada día cerca de 1800 m 3 de agua. Agua en esta región ha sido escasa, y que en la temporada seca a través de un canal de derivación directa desde el río Desaguadero se levantó y las consecuencias para el medio ambiente (agua potable) el suministro de agua en la región.
Inti Raymi afirma y promete más y más con esta me llamó la atención a los efectos negativos de la minería sobre el medio ambiente. Por lo que vemos ahora no estamos seguros de la derecha. Para nosotros trabajar con nuestros socios y CORIDUP CEPA por la presión constante para asegurar que las promesas son llevados a la práctica.
Fuente: Goud Eerlijk http://goudeerlijk.be
http://goudeerlijk.be/2012/01/982/ (Version original en neerlandes)
____
De Kori Chaca mijn (Lett. Gouden Brug) is een relatief recent goumijnproject, en kan het best gezien worden als het jongere tweelingbroertje van de Kori Kollo mijn (Lett. Gouden Berg). Die laatste mijn is gelegen in het Poopóbekken in het departement Oruro, ten noorden van de gelijknamige stad, maar is al een aantal jaar gesloten omdat de goudreservers in dat gebied waren uitgeput. Het mijnbedrijf Inti Raymi S.A. dat deze mijn uitbaatte ging daarom op zoek naar nieuwe ‘goud’ en vond dit in 2001 op minder dan 5 kilometer van het centrum van de stad Oruro waar de Kori Chaca mijn in 2005 begon te exploiteren.
De Kori Chaca mijn is nu officieel een Boliviaanse mijn, maar dat is niet altijd zo geweest. Tot 2009 was het mijnbedrijf Inti Raymi S.A. nog voor 88% in handen van het internationale ‘Newmont Mining Company’ uit de Verenigde Staten. In dat jaar verkocht deze Amerikaanse mijngigant al zijn aandelen in het bedrijf Inti Raymi S.A. aan het 100% Boliviaanse bedrijf ‘Compañia Procesadora de Minerales’ (CPM). Officieel, want er zijn aanwijzingen dat Newmont Mining nog steeds banden heeft met Inti Raymi, en er op die manier nog controle op uitoefent. Zo wordt CPM bijvoorbeeld geleid door de heer José Mercado, die altijd een belangrijke partner is geweest van Newmont Mining in Bolivië, en is er nog bijna wekelijks bezoek van werknemers van het Amerikaanse bedrijf aan de Kori Chaca mijn en omgekeerd.
Wat bij deze mijn nog het meest van al in het oog springt is zijnligging : de mijn ligt binnen een perimeter van minder dan 5 kilometer van het stadscentrum van Oruro, wat volgens de huidige mijnwet in Bolivië zelfs ronduit verboden is. In die mijnwet is immers beschreven dat de directe invloed van een mijnbedrijf vijf kilometer ver rijkt. Uit diverse studies blijkt dat de onrechtsreekse vervuiling van de mijnouw nog veel verder rijkt, maar zelfs al trekken we een denkbeeldige cirkel van ‘slechts’ 5 kilometer diameter van aan de put van de Kori Chaca mijn, dan nog komen we pal terecht op het centrale plein van Oruro. Deze mijn ligt met andere woorden midden in verstedelijkt gebied, en heeft dus onoverkomelijk een schadelijke impact op een volledige stad! En toch is dit project in 2001 goedgekeurd door de Boliviaanse regering… .
Maar deze goudmijn heeft niet enkel een negatieve invloed op de stad Oruro. Ruimer gezien ligt de mijn in het stroombekken van de Desaguadero-rivier, die het Titicacameer verbindt met het Uru Uru-meer en het Poopó-meer. Nog specifieker is de mijn gelegen in het subbekken van de Tajaritarivier, een kleine zijstroom van de Desaguadero die rechtstreeks uitmondt in het nabij gelegen Uru Uru-meer en via dit meer ook in het grotere Poopó-meer. Dit gebied was al zo vervuild dat het in 2009 als eerste gebied in Bolivië officieel werd bestempeld als ‘ecologisch rampgebied’. En nóg gaat de vervuiling hier ongestoord zijn gangetje.
De Kori Chaca mijn is een Open-Pit mijn wat wil zeggen dat er een diepe put wordt gegraven om de mineralen te ontginnen. Deze vorm van mijnbouw heeft een grote impact op het milieu omwille van twee redenen. Enerzijds wordt er op die manier heel veel ‘nutteloos’ materiaal opgegraven dat veel oxidanten (zoals pyriet) en sulfieten bevat. Pyriet of ijzersulfiet in contact met (regen)water en lucht (zuurstof) zorgt voor een schadelijk proces waarbij een zuur wordt gevormd dat de zware metalen die nog aanwezig zijn in het mijnafval in oplossing brengt waardoor deze rechtstreeks in het milieu terechtkomen. Dit proces wordt ‘Acid Mine Drainage’ genoemd. Om dit te vermijden zou het ‘afval’ volgens het bedrijf worden ingekapseld, maar dat is tot op heden nog steeds niet gebeurd. Ten tweede stroomt er bij dit soort mijnbouw heel wat grondwater in de mijnput. Om deze put droog te houden wordt dit water continu weggepompt naar evaporatielagunes waar het verdampt. Op die manier worden natuur en mens (op termijn) een groot deel van ‘hun’ water ontnomen.
Om het goud te ontginnen wordt in deze mijn de ‘Heap Leaching’ techniek gebruikt. Per dag wordt hier met deze techniek zo’n 15.000 a 20.000 ton mineralen verwerkt. De ertsen worden eerst fijngemalen tot een afmeting van minder dan 20 mm. Dit fijngemalen materiaal wordt dan uitgespreid op een waterdicht uitloogplatform, en vervolgens besprenkeld met een oplossing van natriumcyanide (NaCN), die ervoor zorgt dat het aanwezige goud in oplossing gaat. Om die cyanide-oplossing te maken wordt dagelijks zo’n 1800 m3water gebruikt. Water dat in deze streek al schaars is, en dat in het droogseizoen via een omleidingskanaal rechtstreeks uit de Desaguadero rivier wordt gehaald met alle gevolgen voor het milieu en de (drink)watervoorziening in de streek.
Inti Raymi beweert en belooft steeds met deze mijn meer oog te hebben voor de negatieve gevolgen van de mijnbouw voor het milieu. Door wat we voorlopig zien hebben we hier terecht niet veel vertrouwen in. Aan ons om er samen met onze partners CEPA en CORIDUP door constante druk voor te zorgen dat de beloftes ook effectief worden waargemaakt.
De Kori Chaca mijn is nu officieel een Boliviaanse mijn, maar dat is niet altijd zo geweest. Tot 2009 was het mijnbedrijf Inti Raymi S.A. nog voor 88% in handen van het internationale ‘Newmont Mining Company’ uit de Verenigde Staten. In dat jaar verkocht deze Amerikaanse mijngigant al zijn aandelen in het bedrijf Inti Raymi S.A. aan het 100% Boliviaanse bedrijf ‘Compañia Procesadora de Minerales’ (CPM). Officieel, want er zijn aanwijzingen dat Newmont Mining nog steeds banden heeft met Inti Raymi, en er op die manier nog controle op uitoefent. Zo wordt CPM bijvoorbeeld geleid door de heer José Mercado, die altijd een belangrijke partner is geweest van Newmont Mining in Bolivië, en is er nog bijna wekelijks bezoek van werknemers van het Amerikaanse bedrijf aan de Kori Chaca mijn en omgekeerd.
Wat bij deze mijn nog het meest van al in het oog springt is zijnligging : de mijn ligt binnen een perimeter van minder dan 5 kilometer van het stadscentrum van Oruro, wat volgens de huidige mijnwet in Bolivië zelfs ronduit verboden is. In die mijnwet is immers beschreven dat de directe invloed van een mijnbedrijf vijf kilometer ver rijkt. Uit diverse studies blijkt dat de onrechtsreekse vervuiling van de mijnouw nog veel verder rijkt, maar zelfs al trekken we een denkbeeldige cirkel van ‘slechts’ 5 kilometer diameter van aan de put van de Kori Chaca mijn, dan nog komen we pal terecht op het centrale plein van Oruro. Deze mijn ligt met andere woorden midden in verstedelijkt gebied, en heeft dus onoverkomelijk een schadelijke impact op een volledige stad! En toch is dit project in 2001 goedgekeurd door de Boliviaanse regering… .
Maar deze goudmijn heeft niet enkel een negatieve invloed op de stad Oruro. Ruimer gezien ligt de mijn in het stroombekken van de Desaguadero-rivier, die het Titicacameer verbindt met het Uru Uru-meer en het Poopó-meer. Nog specifieker is de mijn gelegen in het subbekken van de Tajaritarivier, een kleine zijstroom van de Desaguadero die rechtstreeks uitmondt in het nabij gelegen Uru Uru-meer en via dit meer ook in het grotere Poopó-meer. Dit gebied was al zo vervuild dat het in 2009 als eerste gebied in Bolivië officieel werd bestempeld als ‘ecologisch rampgebied’. En nóg gaat de vervuiling hier ongestoord zijn gangetje.
De Kori Chaca mijn is een Open-Pit mijn wat wil zeggen dat er een diepe put wordt gegraven om de mineralen te ontginnen. Deze vorm van mijnbouw heeft een grote impact op het milieu omwille van twee redenen. Enerzijds wordt er op die manier heel veel ‘nutteloos’ materiaal opgegraven dat veel oxidanten (zoals pyriet) en sulfieten bevat. Pyriet of ijzersulfiet in contact met (regen)water en lucht (zuurstof) zorgt voor een schadelijk proces waarbij een zuur wordt gevormd dat de zware metalen die nog aanwezig zijn in het mijnafval in oplossing brengt waardoor deze rechtstreeks in het milieu terechtkomen. Dit proces wordt ‘Acid Mine Drainage’ genoemd. Om dit te vermijden zou het ‘afval’ volgens het bedrijf worden ingekapseld, maar dat is tot op heden nog steeds niet gebeurd. Ten tweede stroomt er bij dit soort mijnbouw heel wat grondwater in de mijnput. Om deze put droog te houden wordt dit water continu weggepompt naar evaporatielagunes waar het verdampt. Op die manier worden natuur en mens (op termijn) een groot deel van ‘hun’ water ontnomen.
Om het goud te ontginnen wordt in deze mijn de ‘Heap Leaching’ techniek gebruikt. Per dag wordt hier met deze techniek zo’n 15.000 a 20.000 ton mineralen verwerkt. De ertsen worden eerst fijngemalen tot een afmeting van minder dan 20 mm. Dit fijngemalen materiaal wordt dan uitgespreid op een waterdicht uitloogplatform, en vervolgens besprenkeld met een oplossing van natriumcyanide (NaCN), die ervoor zorgt dat het aanwezige goud in oplossing gaat. Om die cyanide-oplossing te maken wordt dagelijks zo’n 1800 m3water gebruikt. Water dat in deze streek al schaars is, en dat in het droogseizoen via een omleidingskanaal rechtstreeks uit de Desaguadero rivier wordt gehaald met alle gevolgen voor het milieu en de (drink)watervoorziening in de streek.
Inti Raymi beweert en belooft steeds met deze mijn meer oog te hebben voor de negatieve gevolgen van de mijnbouw voor het milieu. Door wat we voorlopig zien hebben we hier terecht niet veel vertrouwen in. Aan ons om er samen met onze partners CEPA en CORIDUP door constante druk voor te zorgen dat de beloftes ook effectief worden waargemaakt.
No hay comentarios:
Publicar un comentario